Ojej,
"Jeden z najsmutniejszych obrazów", dla mnie wprost przeciwnie. Obraz, dla mnie, jest próbą przyblizenia sie do istoty Naszego Ducha, przypowieścią o nim.
W pierwszym tylko odczuciu wydał mi sie jednym z najsmutniejszych obrazów, bo że "nie pasujesz", "nie potrafisz sie przystosować", jakie to trudne i smutne...
Po przemysleniu zaś uznałam, że to opowieść o wiernosci Naszemu Duchowi, że mimo wszytsko chcemy pozostać mu wierni do końca, że my, jako ludzie, podświadomie chcemy tak naprawdę być jednoscią z Naszym Duchem.
Stąd zakończenie.

zakończenie jest stąd, że jak zanurkujesz, to się nie chcesz wynurzać..... przynajniej ja tak mam, dlatego jest przepis o nurkowaniu z partnerem..../:-)

Z tego co wiem to są dwa różne zakończenia: francuskie i amerykańskie.

jak to 2 zakończenia?
w tej wersji, którą widziałam główny bohater zostaje w 'świecie syren', nie mówcie tylko, że w amerykańskiej wraca na górę..

http://www.filmweb.pl/topic/581308/Happy+End.html

dzięki, jakoś mi ten wątek umknął.
ale chyba komentarz jest zbędny.

Owszem, są d w i e wersje językowe:angielska i francuska, które różnią się ale tylko długością filmu.Wersja francuska "reżyserska" jest po prostu dłuższa o jakieś 30 min., ma rozbudowane mniej istotne wątki, ale nie ma zmienionego zakończenia! To byłaby jakaś herezja dewaulująca wymowę, przesłanie całego pięknego filmu. Jacques nie potrafił żyć "tutaj", w pełni szczęśliwy czuł się tylko w wodzie, wśród delfinów. Nie uwierzę, że Besson zgodziłby na taką ingerencję. Po co zmieniać coś tak doskonałego?

Razem z Pulp Fiction stoi u mnie na najwyższym stopniu filmowego podium więc dodam swoje 3 grosze:)

Jeśli chodzi o to presłanie filmu to ostatnio wpadłem na to przy pomocy pewnej osoby ze jest to film ukazujący zapatrzenie jakby we własne wartości, własne zainteresowanie odrzucając jednocześnie i będąc niewrażliwym na uczucia innych.

Co do zakończenia: ogarnęło mnie niesamowite uczucie jak Mayol zanurkował na dno i odpłynął z delfinem, innego zakończenia nie dopuszczam do myśli i oczu :)